On the road again..

Ξύπνησα νωρίς σήμερα. Γενικά, πάντα ξυπνάω νωρίς. Αν παρακοιμηθώ έχω την αίσθηση οτι έχω χάσει τη μέρα μου, οτι δεν έχω χρόνο. Βέβαια, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν κάνω τίποτα! Είναι από εκείνα τα ανεξήγητα ψυχολογικά...

Όχι όμως σήμερα. Άνοιξα τα παράθυρα και κοίταξα έξω. Ο ουρανός έδειχνε οτι μια εκπληκτική ημέρα θα ακολουθούσε. Η ματιά μου έπεσε πάνω στη μηχανή που είχα παρκαρισμένη απ'έξω. Καιρός για βόλτα!

Φτιάχνω καφέ και ανοίγω τον υπολογιστή. Μια γρήγορη ματιά στον καιρό και η πρόβλεψή μου επαληθεύεται. Μετά από 15 λεπτά ήμουν έξω, κοιτάζοντας το χάρτη για να αποφασίσω προς τα πού θα πάω.

Το μάτι μου έπεσε πάνω στη Αράχωβα. "Γιατί όχι;" σκεφτηκα και έβαλα μπροστά...

(Οδικός χλιομετρητής: 47148)

Αρχικά ξεκίνώ στην εθνική. Δε μου αρέσει και πολύ. Ποτέ δε μου άρεσε να είμαι με τη μηχανή στην εθνική. Με κάνει να βαριέμαι. Ευτυχώς, η έξοδος είναι 45 χιλιόμετρα μετά. Προς Λειβαδιά αρχικά, προς Αράχωβα στη συνέχεια. Ο δρόμος γίνεται όλο και πιο "στριφτερός" και ανηφορικός. Αισθάνομαι λίγο σφιγμένος στις πρώτες κλειστές στροφές. Έχω καιρό να οδηγήσω τη μηχανή και μετά το πέσιμο που είχα το καλοκαίρι μου έχουν μείνει κάτι φοβίες.. Στροφή με τη στροφή βέβαια τα πράγματα φτιάχνουν. Εξάλλου, δε βιάζομαι. Είναι νωρίς ακόμα και ο δρόμος απλώνεται.

Φτάνω στην Αράχωβα. Πάρα πολύς κόσμος και αυτοκίνητα! Ένας μικρός χαμός. Παρκάρω με δυσκολία και κάθομαι στην πλατεία να πίω ένα καφέ κάτω από έναν εκπληκτικό ήλιο. Αλλά δεν μπορώ να χαλαρώσω. Κάτι ο καφές που είναι χάλια (ποτέ δεν κατάλαβα γιατί τον ελληνικό τον κάνουν με τον ίδιο τρόπο που κάνουν το...αφρόγαλα!), κάτι η κίνηση και οι κόρνες, κάτι τα 2 λεωφορεία με τους ηλικιωμένους εκδρομείς που κατέλαβαν όλη την πλατεία... Ανοίγω πάλι το χάρτη. Πληρώνω και φεύγω. Πορεία προς Δελφούς. Όμορφες, κλειστές και κατηφορικές στροφές. Κάνω μια στάση και βγάλω μια φωτογραφία την Αράχωβα πίσω μου.



Περνάω και τους Δελφούς. Δεν θα σταματήσω, όχι σήμερα τουλάχιστον. Συνεχίζω την κατηφόρα όσπου στο βάθος φαίνεται το Γαλαξίδι. Στάση και πάλι. Ώρα για βίντεο και μια ματιά τριγύρω...



Ο δρόμος συνεχίζει βόρεια προς Άμφισα. Δεν έχω ξαναπεράσει από εδώ. Πίστευα οτι θα ήταν μεγαλύτερη σαν πόλη. Ακόμη πιο βόρεια, προς Γραβιά. Μακάρι να μπορούσα να περιγράψω την ομορφιά αυτής της διαδρομής. Αν δεν έχετε πάει προς τα εκεί σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Είτε με μηχανή, είτε με αυτοκίνητο. Ικανοποιητική άσφαλτος, ωραίες στροφές, λίγη κίνηση και φύση. Υπέροχη, φθινοπωρινή φύση. Θα ξαναγυρίσω εδώ, με μια κάμερα ελπίζω...

Φτάνω στον Μπράλο. "Κλασική" μοτοσυκλετιστική διαδρομή με ωραίες στροφές. Θέλει λίγη προσοχή βέβαια γιατί και οι αυτοκινητιστές έχουν το ίδιο πράγμα στο μυαλό τους! Σήμερα όμως η κίνηση είναι ελάχιστη και οι στροφές έρχονται με όλο και μεγαλύτερη ταχύτητα και κλίση. Εντάξει, δεν είναι και ο ικανότερος αναβάτης. Η μηχανή έχει και άλλα περιθώρια. Αλλά προς το παρόν αυτό μου φτάνει. Δεν είναι αγώνας, είναι βόλτα και μάλιστα μετά από πολύ καιρό.

Οι στροφές τελείωσαν. Μπροστά πάλι η εθνική. Πάω αρχικά προς Λαμία και μπαίνω μέσα. Πολύς κόσμος έξω, σαν να είναι γιορτή. Αλλά δεν είναι αυτό που θέλω σήμερα. Σήμερα θέλω να οι στιγμές να είναι για μένα. Φεύγω.

Στάση για βενζίνη. Ανοίγω το χάρτη. Η ώρα είναι 2 και μένουν περίπου 3 ώρες με φως. Σιγά σιγά πρέπει να παώ πίσω. Αλλά από πού; Θα το βρω στο δρόμο. Εθνική ή Μπράλος και πάλι; Η έξοδος πλησιάζει. Όσο το μυαλό όμως σκέφτεται οι κινήσεις γίνονται αντανακλαστικά: φρένο, πίεση στο δεξί γκριπ, σταθερό γκάζι και η μηχανή πλαγιάζει δεξιά ακολουθώντας (ξανά) το δρόμο προς Μπράλο. Η διαδρομή επαναλαμβάνεται, αυτή τη φορά πίο γρήγορα, με περισσότερη αυτοπεποίθηση. Από το αντίθετο ρεύμα κατηφορίζουν άλλες δύο μηχανές. Χαιρετιόμαστε. "Κι άλλοι έχουν μια υπέροχη μέρα" σκέφτομαι..

Φτάνοντας στο Μπράλο κάνω αριστερά προς Αμφίκλεια. Δεν θα γυρίσω από τον ίδιο δρόμο. Από εδώ έχει περισσότερες ευθείες και χαλαρό οδήγημα. Και πάλι, η λιγοστή κίνηση κάνει τη διαδρομή πολύ ευχάριστη, ομαλή. Μπαίνω στην Χαιρώνεια. Στάση για φωτογραφία..



Οι σκιές μεγαλώνουν. Ο ήλιος πέφτει σιγά σιγά. Τα τελευταία χιλιόμετρα γίνονται όπως τα πρώτα, στη εθνική. Μετά από λίγο αυτή η βόλτα τελείωνει. Μαζί της και το φως. Και είναι κρίμα η νύχτα που θ' ακολουθήσει να μην είναι αντάξια αυτής της μοναδικής φθινοπωρινής ημέρας...

(Οδικός χιλιομετρητής:47543)

Οδηγίες προς "ναυτιλομένους"

Ένα από καιρό αναμενομενο ταξίδι στη Ρώμη πρόκειται, επιτέλους, να πραγματοποιηθεί. Εάν κάποιοι από εσάς έχετε επισκεφθεί στο παρελθόν την "αιώνια" πόλη και θέλετε να βοηθήσετε μεταδίδοντας την εμπειρία σας παρακαλώ κάντε ένα σχόλιο. Ο,τιδήποτε σχετικά με διαμονή, μετακίνηση, αξιοθέατα, αρνητικές και θετικές παρατηρήσεις.

Φυσικά, θα υπάρξει και αναταπόκριση (με φωτό ελπίζω) μετά την ολοκλήρωση του ταξιδιού!

Σας ευχαριστώ όλους εκ των προτέρων.

Περί κρίσεως...

Το διάβασα πρόσφατα κάπου, και το "αναμεταδίδω"...

"Οικονομική κρίση σημαίνει οτι δεν μπορούμε να αγοράσουμε αυτά που οι παππούδες μας δεν μπορούσαν καν να φανταστούν".

Φυσικά τα πράγματα δεν είναι τελείως έτσι, η οικονομική κρίση σαφώς έχει φέρει ανθρώπους σε πολύ πιο άσχημο σημείο από το παραπάνω. Δεν μπορώ όμως να πάψω να πιστεύω οτι για τους περισσότερους εξ ημών είναι πολύ αληθινό.

Μάλλον κρίση περνά, κυρίως, η απληστεία και η καλοπέρασή μας...

Fire and Forget!

Εάν δεν έχετε πάρει είδηση εώς τώρα οτι από τα λιγοστά εναπομείναντα δέντρα στην Αττική τα περισσότερα αποτελούν πλέον παρελθόν, τότε είτε είστε από τους τυχερούς που έχουν απομονωθεί τελείως από τον κόσμο και δεν έχετε προσβαση σε καμίας μορφής ενημέρωση, είτε μέσω κάποιας διαβολικής σύμπτωσης δεν πήρατε χαμπάρι τις πυρκαγιές που κατέκαψαν (και μέχρι αυτή τη στιγμή συνεχίζουν) την ανατολική Αττική.

Φυσικά δεν είναι μόνο η Αττική που καίγεται. Η Κάρυστος, η Σκύρος, η Ζάκυνθος αλλά και άλλα μέρη της χώρας έχουν παραδοθεί στις φλόγες. Στο ίδιο εργο θεατές, παρακολουθούμε (σε ζωντανή μετάδοση πάντα) τον αγώνα ενάντια στις φλόγες. Σπίτια κάηκαν, άνθρωποι κινδύνεψαν, τεράστια οικολογική και οικονομική καταστροφή, ζωές που ήρθαν πάνω-κάτω σε μια στιγμή. Και όλα αυτά γιατί δε μπορούμε για μια φορά σε αυτή τη ρημαγμένη χώρα να καταλάβουμε το απλούστατο.

Φωτιά + πεύκο/πουρνάρι/ξερά χόρτα + δυνατός αέρας + ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΝΤΙΠΥΡΙΚΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ = ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

Τόσο απλά.

Έχουμε την αυταπάτη, η οποία πραγματικά δεν καταλαβαίνω από πού προέρχεται, οτι ακόμα και στις παραπάνω συνθήκες, αν "πέσουν" πάνω στη φωτιά όλη η πυροσβεστική και ό,τι εναέρια μέσα υπάρχουνε πως η φωτιά θα σβήσει. Ε, λοιπόν, δεν σβήνει. Αν δεν βοηθά ο αέρας ή αν δεν βρέξει, η φωτιά θα συνεχίζει (περιοριζόμενη μεν αλλά ακάθεκτη) μέχρι να μην έχει τίποτε άλλο να κάψει.

Έχω μιλήσει με φίλους και συναδέλφους στα πυροσβεστικά αεροσκάφη. Ναι, μπορούν να συνδράμουν τα μέγιστα σε περιπτώσεις που τίποτε άλλο δεν γίνεται. Αλλά δεν μπορούν να κάνουν θαύματα. Και ο αέρας δεν νικιέται όσα αεροπλάνα και να έρθουν.

Έχετε σταθεί ποτέ μπροστά σε ένα τζάκι με δυνατή φλόγα; Πόση ώρα μπορέσατε να κάτσετε σε κοντινή απόσταση; Φανταστείτε τώρα τον εαυτό σας μπροστά σε ένα πεύκο που καίγεται με τον αέρα να φυσά προς το μέρος σας. Πόσα δευτερόλεπτα πιστεύετε οτι αντέχετε; Αυτά για κάποιους που φωνάζουν έξω από το χορό, μπροστά στις κάμερες μόνο...

Και ανάμεσα σε αυτούς, αρκετοί νομάρχες, δήμαρχοι, κοινοτάρχες των πληγέντων περιοχών. Φωνάζουν για ελλιπή προετοιμασία και μέσα. Γιατί φωνάζετε κύριοι; Πιστεύετε οτι είστε σε θέση να φωνάζετε και να διαμαρτύρεστε; Νομίζετε οτι ανήκετε μαζί με τους υπόλοιπους πληγέντες; Απατάσθε κυρίες και κύριοι! Εσείς ανήκετε στην πλευρά των υπευθύνων. Αυτών που δεν ετοιμάστηκαν. Αυτών που δεν έχουν ανοίξει ΜΙΑ αντιπυρική ζώνη για να σταματήσει κάπου αυτό το κακό, να δώθεί μια ευκαιρία να το πολεμήσουμε. Αλλά τίποτα... Τώρα, μόνο ζητάμε να μας στείλουνε βοήθεια. Ε, ούτε σε αυτό είστε μόνοι. Και οι συνάδελφοί σας το ίδιο κάνουνε.

Και μαζί με αυτούς υπεύθυνοι και εμείς. Που μες στην ευδαιμονία μας δε θέλουμε να σκεφτόμαστε τα χειρότερα. Μόνο ευχολόγια έχουμε να αντιπαρατάξουμε στον επερχόμενο (και τόσο δεδομένο) κίνδυνο. Και πάλι όμως, μετά απ' όλη αυτή την καταστροφή, πάλι τους εαυτούς μας απ' έξω θα τους βγάλουμε και θα ξεχάσουμε και το ποιός φταίει και το γιατί δεν κάναμε τίποτα...

Αχ, αυτός ο Αύγουστος...

Ψάχνω απελπισμένα εδώ και λίγες μέρες μήπως και βρω κάπου να πάω λίγες μέρες διακοπές. Τίποτα δεν έχει πάει καλά αυτό το καλοκαίρι έως τώρα. Τα πλάνα αλλάζανε συνεχώς, οι υποχρεώσεις ερχόταν η μια πίσω από την άλλη, οι κρατήσεις ακυρώθηκαν και εκεί που έλεγα οτι θα ξεκουραστώ καμιά βδομάδα τον Ιούλιο άντε τώρα να ψάχνεις τελευταία στιγμή να κλείσεις κάτι τον Αύγουστο!

Και αν νομίζετε οτι κάτι τέτοιο είναι εύκολο τότε ξανασκεφτείτε το! Στα περισσότερα καλά, ή έστω αξιοπρεπή, ξενοδοχεία δεν υπάρχει τίποτα! Τουλάχιστον εκεί που ψάχνω.. Όλη η Ελλάδα κάνει διακοπές (για άλλη μια φορά) τον Αύγουστο.

Άντε να δούμε, θα πάμε πουθενά φέτος ή τζάμπα η άδεια;;;...

Σας θυμιζει κάτι;

"Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε στους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία"

Τα παραπάνω τα είπε ο Ισοκράτης μερικές χιλιάδες χρόνια πριν για την (τότε) δημοκρατία στην (τότε) Ελλάδα.

Σας θυμίζει τίποτα;

Do It Yourself..

Δεν ξέρω ποιά είναι η σχέση σας με τη λεγόμενη "μεσημεριανή" ζώνη της τηλεόρασης. Η προσωπική μου σχέση πάντως είναι μάλλον αδιαφορίας έως και έντονης αντιπάθειας. Πραγματικά, δεν μπορώ να αντέξω όλη αυτή την θεματολογία "κοινωνικής" κριτικής και σχολιασμού (το politically correct όνομα του κουτσομπολιού!!!).

Χθες, στο μεσημεριανό μου ζάπινγκ, μέχρι να (ξανα)καταλήξω στην απόφαση πως μάλλον πρέπει να βρω κάτι καλύτερο να κάνω με τον χρόνο μου, σταμάτησα κανένα 20 λεπτο σε μια τέτοια μεσημεριανή εκπομπή. Στα διάφορα παράθυρα παρελάσανε δημοσιογράφοι, "δημοσιογράφοι", διάσημοι και "διάσημοι", σχολιαστές και περαστικοί. Τον περισσότερο χρόνο οι ερωτήσεις και οι "συζητήσεις" περιστρεφόταν γύρω από το ποιός είναι με ποιόν, ποιός αγάπησε, ποιός χώρισε, ποιός έτυχε, ποιός πέτυχε, τί όμορφος/η που είσαι, τί ωραία παρέα είμαστε και απόψε και άλλα τέτοια παρεμφερή.

Η ομαδικη ψυχοθεραπεία των τηλεθεατών σε όλο της το μεγαλείο! Γιατί πώς αλλιώς να χαρακτηριστεί η θεματολογία αυτή; Η οποία έχει πολλούς τηλεθεατές, αρκετοί εξ αυτών νέοι, που προσπαθούν να ταυτιστούν με όποιον/α βρεθεί "κοντά" τους μέσα από την οθόνη και να προσωποποιήσουν έτσι την χαρά, την αγάπη, την ευτυχία, την επιτυχία, τον πλούτο. Ακόμα και τα κακά αυτού του κόσμου προσωποιούνται μέσα από αυτή τη διαδικασία με σκοπό να "ξορκιστούν" και να φύγουν από πάνω μας...

Ε λοιπόν, ξέρετε κάτι;...

Τη ζωή μας δεν μπορούν να τη ζήσουν άλλοι. Και εμείς δεν μπορούμε να την περάσουμε στον καναπέ περιμένοντας τη ζωή να συμβεί...

OSS...

Όχι, δεν πρόκειται για ένα post σχετικά με την περίφημη ομάδα κατασκοπίας των Αμερικανών κατά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο (πρόδρομος της CIA και του FBI παρεπιπτόντως...).

Τα αρχικά OSS στον χώρο των υπολογιστών, όπως είμαι σίγουρος οτι αρκετοί γνωρίζουν, αντιπροσωπεύουν τις λέξεις Open Source Software. Σε ελληνική μετάφραση αυτό σημαίνει "Λογισμικό Ανοιχτού Κώδικα" ή "Ανοιχτό Λογισμικό" όπως συνανταται αλλού.

Ως τέτοιο λογισμικό θεωρείται εκείνο του οποίου ο κώδικάς (source code) δεν προστατεύεται από κάποιο copyright αλλά είναι διαθέσιμος σε κάθε χρήστη για να τον "διαβάσει" αλλά και να τον τροποποιήσει / βελτιώσει (!) σύμφωνα με τις ανάγκες (και φυσικά τις γνώσεις) του.

Το αντίθετο των προγραμμάτων ανοιχτού λογισμικού είναι τα προγράμματα "κλειστού" λογισμικού. Προφανώς, σε αυτά ο τελικός χρήστης (user) δεν έχει την δυνατότητα να "δει" τον κώδικα του προγράμματος το οποίο χρησιμοποιεί, πόσο μάλλον να το τροποποιήσει. Παραδείγματα τέτοιου λογισμικού είναι το λειτουργικό σύστημα WINDOWS, η σουίτα εφαρμογών του OFFICE, antivirus προγράμματα, internet browsers, προγράμματα επεξεργασίας βίντεο, εικόνας και ήχου κ.α.

Στην προσπάθειά τους να προωθήσουν το ανοιχτό λογισμικό και, κατ' επέκταση τη φιλοσοφία του δωρεάν software, προγραμματιστές ανέπτυξαν αντιστοιχα προγράμματα για κάθε εργασία την οποία μπορεί να εκτελέσει ένας σύγχρονος χρήστης μέσω του υπολογιστή του. Έτσι, έχουν αναπτυχθεί λειτουργικά συστήματα, προγράμματα ήχου και εικόνας, σουίτες εφαρμογών γραφείου, browsers, παιχνιδια, τα οποία δεν έχουν να ζηλεψουν τίποτα και, πολλές φορές, ξεπερνούν σε ποιότητα τα εμπορικά προγράμματα.

Είναι μάλλον σίγουρο οτι κάποια στιγμή όλοι έχουμε χρησιμοποιήσει ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού. Το ποιό χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Mozilla Firefox browser, ένα από τα πιο δημοφιλή προγράμματα στο είδος του. Το λειτουργικό πρόγραμμα Linux (όποιας έκδοσης, καθώς υπάρχουν αρκετές) κερδίζει σιγά-σιγά και αυτό έδαφος στις προτιμήσεις των χρηστών αλλά (πιο σημαντικό) και των κατασκευαστών hardware όπως και κυβερνήσεων και κατά τόπους οργανισμών.

Υπήρχε, και σε αρκετό βαθμό επικρατεί και σήμερα, η αντίληψη οτι για να χρησιμοποιήσεις ένα τέτοιο λογισμικό χρειάζονται πολλές και εξειδικευμένες γνώσεις πάνω στους υπολογιστές ή ακόμα και γνώσεις προγραμματισμού. Επίσης, το πολύ λιτό interface κάποιων προγραμμάτων, σε συνδιασμό με την απαίτηση από μέρους του χρήστη κάποιων επιπλέον διαδικασιών σε σχέση με εμπορικά προγράμματα, αποθάρρυναν, και εξακολουθούν να το κάνουν, αρκετούς από τη χρήση τους.

Αυτό στο μεγαλύτερο μέρος του ανήκει στο παρελθόν. Οι σημερινές εφαρμογές ανοιχτού λογισμικο έχουν πολλά (αν όχι περισσότερα) από τα χαρακτηριστικά τα οποία η πλειοψηφια έχει συνηθίσει. Επιπλέον, δε χρειάζεται να ξέρεις κάτι παραπάνω απ'όσα ξέρεις μέχρι τώρα. Το οτι μπορείς να "δεις" και να τροποποιήσεις τον κώδικα ενός τέτοιου προγραμματος, δεν σημαίνει οτι πρέπει και να το κάνεις! Κάνε απλά ό,τι κάνεις κάθε μέρα, μόνο που τώρα θα το κάνεις με προγράμματα που δεν χρειάζεται να τα πληρώσεις.

Για να μην παρεξηγηθώ, το post αυτό έρχεται περισσότερο σαν ερέθισμα και οχι σαν "διακύρηξη ανεξαρτησίας" από τις "κακές" εταιρίες που μας πέρνουν τα χρήματά μας ή οτι τα εμπορικά προγράμματ δεν είναι ικανά. Κάθε άλλο. Είναι μια προτροπή να γνωρίσετε και μια άλλη εκδοχή του software και, γιατί όχι, να αποκτήσετε το εράθισμα να διευρύνετε τις γνώσεις και τις ικανότητές σας στο χώρο των υπολογιστών. Προσωπικά χρησιμοποιώ και Windows με τις αντίστοιχες εφαρμογές, αλλά και Linux (την έκδοση Ubuntu 8.10) όπως δηλώνω και στη είσοδο του blog. Αυτό που έχω διαπιστώσει είναι οτι ΕΛΑΧΙΣΤΑ δεν μπορώ να κάνω με προγράμματα που βρίσκω στο διαδίκτυο ελεύθερα.

Πάντως, ακόμα και αν δεν πειστείτε να αλλάξετε λειτουργικό σύστημα, κάτι το οποίο είναι δραστική αλλαγή και η αλήθεια είναι οτι θέλει κάποια προσαρμογη, μπορείτε να δοκιμάσετε κάτι πιο απλό. Για παράδειγμα, αντί να έχετε στο σπίτι ή στο γραφείο / εταιρία σας μια έκδοση του Office την οποία δίχως άλλο την έχετε πληρώσει αρκετα (η ακόμα χειρότερα "δανειστεί" από ένα γνωστό...), δοκιμάστε το OpenOffice. Κάνει τα ιδια ακριβώς, δεν θα σας κοστίσει τίποτα και δεν θα χρωστάτε και σε κανέναν. Και αν δε σας αρέσει απλά πατήστε unistall...

Σαν επίλογος, παρακάτω υπάρχουν μερικά (λίγα είναι η αλήθεια) links για ιστοτόπους που αφορούν προγράμματα ανοιχτού λογισμικού. Στο μέλλον μπορεί να ετοιμάσω κάτι πιο μόνιμο στη δεξια στήλη του blog..

Η γενική αρχή είναι πάντως μια: Σκέψου διαφορετικά, γίνεται κι αλλιώς!

LINKS

Γενικα:
Open Source Software - Wikipedia

Linux:
Linux.org
Linux.gr

OpenOffice:
OpenOffice official site
Η ελληνική υποστήριξη του OpenOffice project

Mozilla:
Mozilla Project
Στο site αυτό θα βρείτε εκτός από τον Firefox, που είναι ο browser, και το Thunderbird, το αντίστοιχο του Outlook.

Μια άλλη πρωτιά!

Μια λίστα στην οποία είμαστε πρώτοι για ένα λόγο που να αξίζει...

Κάντε ΚΛΙΚ εδώ.

Αρκάς, best of!

Δεν ξέρω αν και σε πόσους από εσάς αρέσει ο Αρκάς και οι ιστορίες που κατά καιρούς έχει εκδόσει σε μορφή κόμικ. Βρίσκω πάντως πολύ πιο εύκολο να περάσει κανείς κάποιες σκέψεις ή μηνύματα μέσα από το χιούμορ και μια έξυπνη ατάκα, παρά μέσα από ένα άρθρο εφημερίδας για παράδειγμα ή μια βαρετή τηλεοπτική εκπομπή.

Παρακάτω είναι 15 ατάκες μέσα από τις ιστορίες του. Και δεν είναι μόνο αστείες ή έξυπνες. Σίγουρα μέσα από αυτές θα δείτε κάτι που σίγουρα κάποια στιγμή το έχετε σκεφτεί ή σας έχει προβληματίσει..

1. ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΒΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ, ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ ΑΠΟ ΠΟΥ ΜΠΗΚΑ.

2. ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΝΑ ΚΟΥΡΑΖΕΣΑΙ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΑΝΑΠΑΥΣΗΣ.

3. H ΠΕΙΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΤΕΝΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΑΣ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΠΙΑ ΦΑΛΑΚΡΟΣ!

4. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ 4 ΛΥΚΟΙ ΚΑΙ 1 ΠΡΟΒΑΤΟ ΝΑ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ.

5. ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΠΩΣ ΞΕΡΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΚΝΕΥΡΙΖΟΥΝ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΤΑ ΞΕΡΟΥΜΕ.

6. ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΒΗΧΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΑΣΟΛΑΔΑ. ΜΕΤΑ ΘΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΒΗΞΕΙΣ.

7. Η ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ.

8. Η ΖΩΗ ΧΩΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΦΑΣΕΙΣ: ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΠΕΡΙΣΥΛΛΟΓΗ, ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ.
ΞΕΚΙΝΑΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙΣ ΝΑ ΑΛΛΑΖΕΙΣ ΚΑΝΑΛΙΑ..

9. ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ. ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΑΠΟ ΚΑΤΩ.

10. ΜΕΓΑΛΟΦΥΪΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ ΓΥΜΝΙΣΤΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΥΜΑΤΑΙ ΦΑΤΣΕΣ.

11. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΗΛΙΘΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΚΗ.
ΕΤΣΙ ΕΝΑΣ ΗΛΙΘΙΟΣ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΠΛΟΥΣΙΟΣ, ΕΝΩ ΕΝΑΣ ΗΛΙΘΙΟΣ ΦΤΩΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΗΛΙΘΙΟΣ.

12. Η ΤΥΧΗ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΣΟΥ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, ΑΛΛΑ Η ΑΤΥΧΙΑ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΥΠΟΜΟΝΗ.

13. ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΤΟ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΚΟΨΩ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ.

14. Η ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΤΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ.

15. ΚΑΝΤΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ: ΠΛΥΘΕΙΤΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΕΝΑ ΦΙΛΟ!!

Η λίστα συνεχίζεται. Προσθέστε και εσείς τα αγαπημένα σας!

Do it the Napoleon way!

Σας έχει τύχει ποτέ να εύχεστε η μέρα να είχε περισσότερες από 24 ώρες; Και δε μιλάμε για 1-2... Μάλλον για άλλες τόσες!! Και να μπορούσατε να μείνετε ξύπνιοι όλον αυτόν τον καιρό για να κάνετε τα όσα έχετε στο μυαλό σας (η στο ημερολόγιό σας) να κάνετε;

Ε λοιπόν, όλα τα παραπάνω τα έχω στο μυαλό μου τους τελευταίους... (να μη πω έναν, να μη πω δύο..) τρεις μήνες! Δεν μπορω να καταλάβω ακόμα το γιατί αλλά φαίνεται οτι θέλω να καταπιαστώ με τα πάντα και τελικά δεν προλαβαίνω να κάνω τίποτα. Εντάξει, υπερβολές, κάτι κάνω (πολλά δηλαδή) αλλά και πάλι δεν φαίνεται να φτάνω κάποτε σε ένα τέλος..

Πολλές εργασιακές υποχρεώσεις, δουλειές στο σπίτι, προσωπικές επιλογές, διάβασμα, υπολογιστής, προσωπικός χρόνος... Όλα μαζί ταυτόχρονα! Και φυσικά όχι χωρίς κόστος... Παέι πολύς καιρός που έχω να κοιμηθώ 6-7 ώρες σερί...

Τελικά αυτός ο Ναπολέων που φημολογείται οτι έκανε πολλά πράγματα μαζί μάλλον το είχε λύσει αυτό το προβληματάκι... Όλοι εμείς οι υπόλλοιποι μάλλον έχουμε τις παρακάτω επιλογές:
α. Αρχίζουμε να ιεραρχούμε αυτά που θέλουμε να κάνουμε με βάση κριτήρια που μας ικανοποιούν για να κάνουμε ένα πράγμα τη φορά και να περνάμε στο άλλο. (αυτό που θα έπρεπε να κάνω...)
β. Να λέμε και κανένα όχι που και που και να δίνουμε και καμιά δουλειά και σε κανέναν άλλο!Ε ναι λοιπόν, δεν είμαστε εμείς οι μοναδικοί φωστήρες σε αυτήν την Γη...
γ. Να αυξήσουμε την ΗΚΚ (Ημερήσια Κατανάλωση Καφέ) μπας και δούμε την ημέρα (λέμε τώρα) να μεγαλώνει μέχρι να φτάσουμε στην υπερκόπωση...

Παρακαλώ, προτείνεται και τις δικιές σας λύσεις... Μπας και βρούμε καμιά συνταγή και ξεφύγουμε λίγο..

ΥΓ. Η δικιά μου ΗΚΚ τις ημέρες αυτές είναι 4-5.. (Σε κούπες μετράμε από ό,τι καφέ πίνει ο καθένας. Διπλό εσπρέσσο παρακαλώ!!!)

Ιδέες που αξίζουν την προσοχή μας..

Ρίξτε μια ματιά στο παρακάτω:

TED.com

Πρόκειται για σύντομες ομιλίες από σημαντικά πρόσωπα του κόσμου μας. Μέσα σε αυτές περιεχονται ιδέες πάνω σε σημαντικά θέματα που απασχολούν (η θα έπρεπε) τον σύγχρονο άνθρωπο.

Δεν χρειάζεται πάντα να συμφωνούμε. Αλλά μια καλή ιδεά είναι πάντα μια καλή αρχή..

Κάνουμε τον Κινέζο;

Αφορμή για την ανάρτηση αυτή στάθηκε η σημερινή απόφαση κινεζικού δικαστηρίου σχετικά με την υπόθεση του, μολυσμένου με μελαμίνη, βρεφικού γάλακτος. Σχετικά μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στον παρακάτω σύνδεσμο.

Υπήρξαν, μεταξύ των άλλων ποινών, 2 καταδίκες σε θάνατο (!!!!) και μια σε ισόβια κάθειρξη. Ως τώρα. Και αυτό γιατί δεν έχουν εκδοθεί αποφάσεις για το σύνολο των κατηγορουμένων. Αν και απ' ότι καταλαβαίνω πρόκειται για άτομα με μικρότερο ρόλο στην υπόθεση, οπότε, λογικά, οι ποινές θα είναι χαμηλότερες.

Δε θέλω να σταθώ (αν και ίσως να πρέπει) στις θανατικές καταδίκες, ούτε και στο αν είναι σωστή η θανατική καταδίκη στο νομικό σύστημα. Αυτό είναι μια τελείως διαφορετική συζήτηση. Το μέρος της είδησης που μου έκανε εντύπωση είναι το άτομο που τιμωρήθηκε ισόβια. Πρόκειται για την διευθύντρια της εταιρίας που παρήγαγε και διένημε το μολυσμένο γάλα. Και σύμφωνα με το ρεπορτάζ, δεν πρόκειται για μια τυχαία εταιρία αλλά την μεγαλύτερη στην Κίνα. Με συμφέροντα προφανώς, διασυνδέσεις κτλ... Και όμως, ένα τέτοιο επιχειρηματικά σημαντικό πρόσωπο για την Κίνα σαν χώρα, τιμωρήθηκε ισόβια.

Η σύγκριση με τα δικά μας αναπόφευκτη. Πόσα σκάνδαλα (διατροφικά, οικονομικά, πολιτικά, δικαστικά και πόσα με άλλες επικεφαλίδες) έχουμε δει την τελευταία 20ετία με παρόμοια ή έστω παρεμφερή κατάληξη; Κάποιος να δικάζεται; Κάποιος να τιμωρείται; Τόσο δύσκολη είναι η δικαιοσύνη στην Ελλάδα; Ή τόσο καλοί είναι αυτοί που τα κάνουν;

Τελικά ποιός κάνει τον Κινέζο; Μάλλον άλλοι έχουν το όνομα και άλλοι έχουν τη χάρη...

Νέος πρόεδρος...

Νέος πρόεδρος στις ΗΠΑ. Μεγάλο το σόου, ωραίες οι εξαγγελίες.. Θα δείξει..