Φυσικά, όλη η "μαγεία" της επίδειξης είναι η κίνηση και ο θόρυβος! Παρόλ' αυτά όμως, η εικόνα ενός μαχητικού αεροσκάφους σε δυναμικές "πόζες" πιστεύω είναι πάντα επιβλητική..
Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010
Γορτή Πολεμικής Αεροπορίας 2010
Στις 7 Νοεμβρίου στο αεροδρόμιο της Τανάγρας, στα πλαίσια των εορτασμών για τη γιορτή της Πολεμικής Αεροπορίας, πραγματοποιήθηκε solo display από αεροσκάφος F-16 Block 52+ προερχόμενο από την 340 Μοίρα που εδρέυει στα Χανιά. Για όσους ήρθατε ελπίζω να το ευχαριστηθήκατε! Για όσους το χάσατε, ελπίζω οι παρακάτω φωτογραφίες να μπορέσουν να σας φέρουν λίγο σε εκείνη τη μέρα..
Φυσικά, όλη η "μαγεία" της επίδειξης είναι η κίνηση και ο θόρυβος! Παρόλ' αυτά όμως, η εικόνα ενός μαχητικού αεροσκάφους σε δυναμικές "πόζες" πιστεύω είναι πάντα επιβλητική..
Φυσικά, όλη η "μαγεία" της επίδειξης είναι η κίνηση και ο θόρυβος! Παρόλ' αυτά όμως, η εικόνα ενός μαχητικού αεροσκάφους σε δυναμικές "πόζες" πιστεύω είναι πάντα επιβλητική..
Κυριακή 29 Αυγούστου 2010
Σάββατο 1 Μαΐου 2010
Τείχη...
Τείχη
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Με την υπενθύμηση από την Roadartist για τον Καβάφη, ένα ποίημα που ταιριάζει (;) στο σήμερα..
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Με την υπενθύμηση από την Roadartist για τον Καβάφη, ένα ποίημα που ταιριάζει (;) στο σήμερα..
Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010
Τρίτη 2 Μαρτίου 2010
Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010
Η Ιστορία απ' την αρχή..
Χρειάστηκε μόνο λίγη ώρα για να καταρριφθούν τέσσερις μύθοι για το προϊστορικό Αιγαίο: Ο μινωικός πολιτισμός στην Κρήτη δεν καταστράφηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης, ανάκτορα αντίστοιχα με της Κρήτης δεν υπήρχαν στη Θήρα, οι Κυκλάδες δεν ήταν μινωικές αποικίες υπό την ηγεμονία της Κρήτης και κατά τη Μέση Εποχή του Χαλκού δεν είχαν περιπέσει σε παρακμή.
Όπως αποκάλυψε σε ομιλία του στην Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία ο Χρίστος Ντούμας, ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και διευθυντής της ανασκαφής στο Ακρωτήρι της Θήρας από το 1974, οι ανασκαφικές έρευνες στο χώρο δίνουν πλέον ξεκάθαρες απαντήσεις για τη σχέση της Σαντορίνης με τη μινωική Κρήτη.
Ο πρώτος, και σημαντικότερος μύθος που καταρρίπτεται, είναι αυτός που ήθελε τον μινωικό πολιτισμό στην Κρήτη να καταστράφηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας. Τη θεωρία αυτή υποστήριζε ο Σπ.Μαρινάτος και για να την επιβεβαιώσει ξεκίνησε τις ανασκαφές στο Ακρωτήρι.
Σύμφωνα με τον κ. Ντούμα, «οι τεράστιες ποσότητες τέφρας που εκτινάχτηκαν από το ηφαίστειο κινήθηκαν προς τα ανατολικά, αφήνοντας την Κρήτη σχεδόν έξω από την ακτίνα διασποράς τους». Αυτό επιβεβαιώνεται από αρχαιολογικές μαρτυρίες στη Ρόδο, στην Κω και στη Μικρά Ασία. Επίσης, οι καταστροφές στην Κρήτη χρονολογούνται με βάση τον ραδιενεργό άνθρακα, σε περίοδο πολύ μεταγενέστερη της ηφαιστειακής έκρηξης.
Μύθος δεύτερος: Ο Σπ.Μαρινάτος έψαχνε στο Ακρωτήρι ένα ανάκτορο αντίστοιχο με αυτά της Κρήτης. Κάτι τέτοιο όμως δεν υπάρχει, αφού όπως εξήγησε ο κ. Ντούμας «τα λεγόμενα ανάκτορα στην Κρήτη λειτουργούσαν ως κέντρα συγκέντρωσης και διαχείρισης του αγροτικού πλεονάσματος. Τα μικρά νησιά, μη έχοντας τέτοιες δυνατότητες πλούτου, δεν βρέθηκαν ποτέ στην ανάγκη να αναπτύξουν τέτοιους μηχανισμούς και να δημιουργήσουν ανάκτορα».
Μύθος τρίτος: Οι Κυκλάδες ήταν μινωικές αποικίες υπό την ηγεμονία της Κρήτης. «Αυτός ο μύθος ανατράπηκε στο Ακρωτήρι. Οι Κυκλάδες διατήρησαν την πολιτισμική αυτονομία τους, γιατί ο πλούτος τους ήταν προϊόν ναυτικών δραστηριοτήτων, τις οποίες είχαν ανάγκη ακόμη και οι αυτάρκεις στεριανοί» ξεκαθάρισε ο κ. Ντούμας.
Μύθος τέταρτος: Οι Κυκλάδες κατά τη Μέση Εποχή του Χαλκού είχαν περιπέσει σε παρακμή. Σύμφωνα με τον καθηγητή, συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Όπως εξήγησε, οι πόλεις αυτής της εποχής διέθεταν διώροφα κτίρια με επιμελημένη κατασκευή, ενώ οι Θηραίοι αγγειογράφοι εισάγοντας την πολυχρωμία στην τέχνη τους έγιναν οι πρωτοπόροι της εικονιστικής ζωγραφικής σε ολόκληρο το Αιγαίο -περιλαμβανομένης και της Κρήτης- προετοιμάζοντας το έδαφος για μεγάλη τέχνη της τοιχογραφίας.
Αυτό το κείμενο προέρχεται από το in.gr,
στη διεύθυνση http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1102976&lngDtrID=253
Τελικά δεν ξέρουμε τίποτα στα σίγουρα και πάντα μαθαίνουμε. Είναι η αμφισβήτηση και η αφιέρωση που μας κάνουν να προχωράμε..
Όπως αποκάλυψε σε ομιλία του στην Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία ο Χρίστος Ντούμας, ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και διευθυντής της ανασκαφής στο Ακρωτήρι της Θήρας από το 1974, οι ανασκαφικές έρευνες στο χώρο δίνουν πλέον ξεκάθαρες απαντήσεις για τη σχέση της Σαντορίνης με τη μινωική Κρήτη.
Ο πρώτος, και σημαντικότερος μύθος που καταρρίπτεται, είναι αυτός που ήθελε τον μινωικό πολιτισμό στην Κρήτη να καταστράφηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας. Τη θεωρία αυτή υποστήριζε ο Σπ.Μαρινάτος και για να την επιβεβαιώσει ξεκίνησε τις ανασκαφές στο Ακρωτήρι.
Σύμφωνα με τον κ. Ντούμα, «οι τεράστιες ποσότητες τέφρας που εκτινάχτηκαν από το ηφαίστειο κινήθηκαν προς τα ανατολικά, αφήνοντας την Κρήτη σχεδόν έξω από την ακτίνα διασποράς τους». Αυτό επιβεβαιώνεται από αρχαιολογικές μαρτυρίες στη Ρόδο, στην Κω και στη Μικρά Ασία. Επίσης, οι καταστροφές στην Κρήτη χρονολογούνται με βάση τον ραδιενεργό άνθρακα, σε περίοδο πολύ μεταγενέστερη της ηφαιστειακής έκρηξης.
Μύθος δεύτερος: Ο Σπ.Μαρινάτος έψαχνε στο Ακρωτήρι ένα ανάκτορο αντίστοιχο με αυτά της Κρήτης. Κάτι τέτοιο όμως δεν υπάρχει, αφού όπως εξήγησε ο κ. Ντούμας «τα λεγόμενα ανάκτορα στην Κρήτη λειτουργούσαν ως κέντρα συγκέντρωσης και διαχείρισης του αγροτικού πλεονάσματος. Τα μικρά νησιά, μη έχοντας τέτοιες δυνατότητες πλούτου, δεν βρέθηκαν ποτέ στην ανάγκη να αναπτύξουν τέτοιους μηχανισμούς και να δημιουργήσουν ανάκτορα».
Μύθος τρίτος: Οι Κυκλάδες ήταν μινωικές αποικίες υπό την ηγεμονία της Κρήτης. «Αυτός ο μύθος ανατράπηκε στο Ακρωτήρι. Οι Κυκλάδες διατήρησαν την πολιτισμική αυτονομία τους, γιατί ο πλούτος τους ήταν προϊόν ναυτικών δραστηριοτήτων, τις οποίες είχαν ανάγκη ακόμη και οι αυτάρκεις στεριανοί» ξεκαθάρισε ο κ. Ντούμας.
Μύθος τέταρτος: Οι Κυκλάδες κατά τη Μέση Εποχή του Χαλκού είχαν περιπέσει σε παρακμή. Σύμφωνα με τον καθηγητή, συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Όπως εξήγησε, οι πόλεις αυτής της εποχής διέθεταν διώροφα κτίρια με επιμελημένη κατασκευή, ενώ οι Θηραίοι αγγειογράφοι εισάγοντας την πολυχρωμία στην τέχνη τους έγιναν οι πρωτοπόροι της εικονιστικής ζωγραφικής σε ολόκληρο το Αιγαίο -περιλαμβανομένης και της Κρήτης- προετοιμάζοντας το έδαφος για μεγάλη τέχνη της τοιχογραφίας.
Αυτό το κείμενο προέρχεται από το in.gr,
στη διεύθυνση http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1102976&lngDtrID=253
Τελικά δεν ξέρουμε τίποτα στα σίγουρα και πάντα μαθαίνουμε. Είναι η αμφισβήτηση και η αφιέρωση που μας κάνουν να προχωράμε..
Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)